„Wszystkie powieści to powieści szpiegowskie” – powiedział niedawno Ian McEwan – „bo wszyscy pisarze to szpiedzy”. W swojej najnowszej książce autor „Pokuty” wkracza na terytorium znane z książek Johna Le Carré i... filmów o Jamesie Bondzie. „Sweet Tooth” nie jest jednak tylko historią o szpiegach brytyjskiego wywiadu. To, przede wszystkim, powieść o literaturze, o czytaniu, pisaniu, może też o samym McEwanie.

Kameralna, legendarny lokal, w którym bywała cała socjeta powojennej Warszawy, Tyrmand popijał wódeczkę, a Hłasko się awanturował, po blisko dwudziestu latach znowu otworzyła swoje podwoje. Wprawdzie czasy już nie te i adres trochę inny (z kamienicy przy Foksal 16 przeniosła się na róg Foksal z Kopernika), ale nazwa i neon się zgadza. Pytanie tylko, czy istnieje jeszcze towarzystwo, które zdoła dorównać legendzie najsłynniejszej peerelowskiej knajpy?

Mapa jest przedmiotem praktycznym i magicznym zarazem. Moim zdaniem powstała nie tylko z ciekawości i nie tylko po to, żeby pomóc nam się orientować w przestrzeni, ale żeby udowodnić - przede wszystkim sobie - że oswoiliśmy przestrzeń wokół siebie.  

Haruki Murakami jest jednym z najciekawszych zjawisk na literackiej mapie świata. Najciekawszych i najbardziej kontrowersyjnych. Nazywany magikiem, literackim hochsztaplerem, geniuszem i grafomanem, już od kilkudziesięciu lat wzbudza ogromne emocje zarówno wśród krytyków, jak i czytelników.

Jak przekłada się książki Harukiego Murakamiego? Po którą z nich warto sięgnąć i dlaczego właśnie po nią? Rozmowa z Anną Zielińską-Elliott, tłumaczką, dzięki której dzieła autora "Kroniki ptaka nakręcacza" pojawiły się w Polsce.