O książce Marty Masady „święto trąbek” z pewnością można powiedzieć wiele. O wkurzającej bohaterce Zuli, o hardcorowym seksie, o pragnieniu stabilności i o Żydach. I ja się tutaj skupię dokładnie na tym judaistycznym aspekcie.

Zula, główna bohaterka powieści darzy Żydów pewnym unikatowym uczuciem. Nie chodzi o ich...

Klasyka, choć w Polsce wciąż skosztowana przez nielicznych. Książka potężna jak sekwoja, złożona jak życie uczuciowe w latynoskiej telenoweli, przewrotna jak biblijny Babilon, pomysłowa jak McGyver. I nieprawdopodobnie dowcipna – ukłon w stronę tłumacza Sławomira Magali.

Kolejny tom opowiadań Alice Munro to czysta przyjemność. Kanadyjka zaskakuje i zachwyca. Pozwala nam rozpłynąć się w uroku swoich opowiadań, zanurzyć się w życiu swoich rodaków, pozostawiając nas jednak z uczuciem niedosytu.

Czy przez Amerykę Północną można przejść pieszo? Jak ogarnąć taką przestrzeń? Pokonać tyle kilometrów, miast, autostrad? Zadania tego podjął się autor „Hartlandu”. Jednak to nie same odległości były największym problemem, a pętle autostrad, niekończące się przedmieścia ze stacjami benzynowymi i warsztatami samochodowymi, kamieniste pobocza. Pokonała go więc nie przyroda, a cywilizacja.

Swoją opowieść o pokoleniu dorastającym w posttransformacyjnej rzeczywistości Paulina Wilk tworzy wbrew modzie na lata dziewięćdziesiąte i w zgodzie z nią. W zgodzie, gdyż znajdziemy w „Znakach szczególnych” sporo z fetyszyzowanych przez hipsterów rekwizytów. Wbrew, bo obraz podsuwany przez dziennikarkę znacznie odbiega od arkadyjskich „najntisów”, o których wyżej podpisany myśli niemal wyłącznie z nostalgią i rozrzewnieniem. Jeśli nawet dostajemy Arkadię, to taką z napisem Et in Arcadia ego napaćkanym na blacie biurka za pomocą flamastrów „w odblaskowych kolorach”, będących na początku lat dziewięćdziesiątych jedną z oznak szkolnego prestiżu.