Czas jest jednym z najokrutniejszych recenzentów literatury. Bezlitośnie dzieli książki na bestsellery, chwilowe mody i te, które zostaną z nami – czytelnikami – na dłużej, być może przechodząc do literackiego kanonu. Publikacji „Jak zostałam wiedźmą” towarzyszyło dość spore zainteresowanie czytelników i mediów.

Javier Cercas, utytułowany hiszpański pisarz, zrezygnował chwilowo z literackiej fikcji, by opowiedzieć o jednym z ważniejszych wydarzeń w dwudziestowiecznej historii Hiszpanii: udaremnionym wojskowym zamachu stanu z 23. lutego 1981 roku. Zamachu, który, choć trwał zaledwie jeden dzień i zakończył się po publicznym potępieniu ze strony króla, wciąż budzi kontrowersje i prowokuje do stawiania kolejnych pytań.

Powieściowy debiut Elif Shafak, „Sufi”, nie jest książką tak dobrą, jak entuzjastycznie przyjęte „Czarne mleko” czy „Pchli pałac”, ale dzięki niemu możemy zobaczyć, jak rodziła się największa – obok Orhana Pamuka – gwiazda literatury tureckiej.

Codziennie powtarzamy te same czynności. Wstajemy z łóżka, myjemy zęby, patrzymy przez okno. Czy taka banalność codzienności może stać się kanwą do stworzenia arcydzieła literatury dla dzieci? Blexbloex – twórca komiksów i picturebooków – udowadnia, że tak. Dzięki wydawnictwu Wytwórnia do naszych rąk trafiła „Ballada”, jedna z jego niezwykłych publikacji.

Juan Gabriel Vásquez, laureat Dublińskiej Nagrody Literackiej IMPAC, najbardziej opłacalnej nagrody literackiej świata za „Hałas spadających rzeczy” w swojej najnowszej powieści „Reputacje” opowiada o władzy, jaka w udziale przypada mediom.