Eryk Ostrowski mierzy się z jedną z największych zagadek literatury. Rodzeństwo Brontë fascynuje badaczy i czytelników do dziś. Choć lista książek poświęconych trzem genialnym siostrom jest ogromna, publikacja Ostrowskiego powinna być wydarzeniem nie tylko na polskim rynku. Znakomita merytorycznie, ciekawa konstrukcyjnie, a przy tym pięknie wydana.

Trudno nie poddać się urokowi Susan Sontag. Wywiad z amerykańską intelektualistką to zapis wielkiej pasji poznania, zmysłowej zachłanności i chęci nieustannego doskonalenia.

„Rant” nie zaskoczy fanów prozy Chucka Palahniuka. Bo cóż może być zaskakującego w połączeniu antyutopii z biografią w formie wywiadów, okraszonym diagnozą współczesnej cywilizacji, dawką futurologii i pomysłami rodem z gier komputerowych? Dodajmy do tego sceny seksu zdecydowanie ciekawsze od tych z „Pięćdziesięciu twarzy Greya”. Typowa dla amerykańskiego postmodernisty mieszanka wybuchowa.

„Rosji umysłem nie pojmiesz” – pisał w XIX wieku rosyjski poeta Fiodor Tiutczew. Niemal rówieśny mu Nikołaj Gogol postulował raczej sięgnięcie po śmiech, gdyż tylko przy jego pomocy można rozbroić tamtejszą rzeczywistość. Wacław Radziwinowicz w książce „Gogol w czasach Google’a” łączy te dwie strategie autorskie – próbuje objąć Rosję chłodnym umysłem, a jednocześnie pozostaje wyczulony na jej groteskowe i absurdalne aspekty.

Prawdopodobnie nie ja jedna wpadłam w pułapkę. Nazwisko Mankell włącza przyciski – kryminał, zimno, Skandynawia, zgorzkniały policjant, wciągająca akcja. A „Wspomnienia brudnego anioła” to powieść obyczajowa, wszyscy się pocą, Afryka, główna bohaterka to przypadkowa burdelmama, a zamiast ciekawej akcji dostajemy zwyczajną nudę.