Czytając najnowszą książkę Witolda Szabłowskiego „Tańczące niedźwiedzie”, można dojść do wniosku, że komunizm to nie tylko ustrój, lecz przede wszystkim zakaźna choroba. Choroba, która nie opuszcza swojego nosiciela aż do śmierci.

Kiedy najlepiej pisać książkę o czymś, co dzieje się tu i teraz? Rzucać się w wir gorących wydarzeń, być jak najbardziej na bieżąco, co przypomina przecież walkę z wiatrakami, czy też pozwolić nabrać dystansu do faktów i starać się ukazać jak najszerszą perspektywę i jak najbardziej wnikliwą analizę, ryzykując utratę aktualności?

To nie jest właściwie nawet książeczka, raczej broszurka, w dodatku z dużą liczbą rycin w środku (tak, właśnie rycin). A jednak dostarcza mnóstwo rozrywki, nie tylko tym wytatuowanym, którzy pewnie niejeden argument z „Tatuażu przestępcy” słyszeli w odniesieniu do siebie.

Dariusz Rosiak wziął na warsztat temat trudny. Choć właściwie "trudny" to niedopowiedzenie – kwestia współpracy ze służbami bezpieczeństwa w PRL-u, zwłaszcza w odniesieniu do środowiska kościelnego, to bomba, która w niewprawnych rękach może łatwo eksplodować. "Wielka odmowa" to próba zmierzenia się z tematem z pozycji neutralnej, ale czy to właściwie możliwe?

Ta tragedia, jak to zwykle bywa, podzieliła Polaków. Ta książka również może to zrobić. Nie chodzi nawet o to, że Jacek Hugo-Bader porwał się na temat bardzo aktualny – od tragedii na Broad Peak minął rok, więc kurz nie zdążył jeszcze opaść, a rany nie mogły się zabliźnić. Chodzi raczej o zarysowane w "Długim filmie o miłości", ale najpełniej objawiające się w wypowiedziach prasowych towarzyszących książce, zderzenie charakterów i osobowości.