Wiesław Łuka nie stara się nas przygotować na to, co zastaniemy w „Nie oświadczam się”. Z miejsca zostajemy wrzuceni na głęboką wodę – w gąszcz nazwisk i motywów, mylących tak samo, jak oskarżeni, którzy przez kilka lat wodzili za nos organy PRL-owskiej sprawiedliwości.

Był taki złoty czas, gdy nie tylko świeża krew europejska dotleniała krwiobieg polskiej sztuki, ale serce tego układu biło w Polsce. Literatura, malarstwo, architektura… Polscy twórcy nie kopiowali Le Corbusiera, Gropiusa, Picassa. Oni przyjaźnili się z nimi i razem dyskutowali nowe prądy i rozwiązania, brali udział w międzynarodowych sympozjach i...

Impulsem do napisania „Wiecznego życia” był dla Bernda Heinricha list jego chorego przyjaciela, w którym ten prosi o tak zwany „zielony pogrzeb”. Nie chce zostać ani pochowany, ani skremowany; cały system ludzkich rytuałów pogrzebowych uważa zresztą za dziwaczny. 

Już po raz drugi Tulli pisze o odziedziczonej traumie Holokaustu. Główna bohaterka „Szumu” nie potrafi odnaleźć wspólnego języka z otoczeniem, matką, wiecznie nieobecnym ojcem, apodyktyczną ciotką, wyniosły kuzynem. Jej dorastanie przypada na lata 60., kiedy dysleksja i nieśmiałość traktuje się jak przejawy zwykłej głupoty. „Ty oślico” – słyszy najczęściej dziewczynka. Jest karana przez nauczycieli i ciotkę, szykanowana przez rówieśników, zaniedbywana przez matkę. 

Otto Dov Kulka trafił do „obozu rodzinnego” w Auschwitz-Birkenau jako dziesięcioletni chłopiec. Wbrew logice obozowego świata udało mu się przetrwać. Po latach powraca do utrwalonych w pamięci obrazów z tego czasu, kreśląc przejmujące „Pejzaże metropolii śmierci”.