Zbiór trzynastu opowiadań kanadyjskiej pisarki stanowi w pewnym sensie spójną opowieść. Dzieje się tak nie tylko dlatego, że przez książkę przewija się kilka stałych motywów. W Coś o czym chciałam ci powiedzieć Alice Munro zbudowała pewien wspólny dla wszystkich opowiadań nastrój spokojnej, subtelnej refleksji nad skomplikowanym światem ludzkich emocji. 

Powieściowy debiut Elif Shafak, „Sufi”, nie jest książką tak dobrą, jak entuzjastycznie przyjęte „Czarne mleko” czy „Pchli pałac”, ale dzięki niemu możemy zobaczyć, jak rodziła się największa – obok Orhana Pamuka – gwiazda literatury tureckiej.

Czas jest jednym z najokrutniejszych recenzentów literatury. Bezlitośnie dzieli książki na bestsellery, chwilowe mody i te, które zostaną z nami – czytelnikami – na dłużej, być może przechodząc do literackiego kanonu. Publikacji „Jak zostałam wiedźmą” towarzyszyło dość spore zainteresowanie czytelników i mediów.

"Teatr ryb. Podróże po Nowej Fundlandii i Labradorze". Ten tytuł wzbudzał we mnie podniosłe, marynarskie uczucia. Kojarzył się z kanadyjskim traperem stojącym na dziobie swego szkunera, z brodą obmywaną morskimi falami płynącym na podbój dzikiej, nieznanej Północy. Rzeczywistość trochę mnie zaskoczyła. No i oczywiście zapomniałam o rybach.

Codziennie powtarzamy te same czynności. Wstajemy z łóżka, myjemy zęby, patrzymy przez okno. Czy taka banalność codzienności może stać się kanwą do stworzenia arcydzieła literatury dla dzieci? Blexbloex – twórca komiksów i picturebooków – udowadnia, że tak. Dzięki wydawnictwu Wytwórnia do naszych rąk trafiła „Ballada”, jedna z jego niezwykłych publikacji.