Wyobraźcie sobie książkę, która nie opowiada żadnej historii - poza tą, którą trzeba znać, zanim się ją otworzy. Po to, by móc zrozumieć, o czym w tej książce mowa. Wyobraźcie sobie książkę, w której są dziesiątki bohaterów, ale z żadnym z nich autor nie zostawia nas na dłużej, bo tym głównym jest opisywane w tej książce miejsce.

„Czas poza czasem” z 1959 r. to jedna z wcześniejszych powieści Philipa K. Dicka. Stykamy się tutaj z charakterystycznym dla pisarza przedstawieniem rzeczywistości, która szybko przestaje być taką, jaką się nam jawi na pierwszy rzut oka. Jednak w porównaniu z wieloma późniejszymi utworami autora „Ubika” do końca stoimy na stosunkowo pewnym gruncie.

Zaczynali od handlu zbożem w Odessie. Wytrwale pomnażając fortunę podbili Paryż i Wiedeń. W końcu klan Ephrussich stał się jednym z najsłynniejszych bankierskich rodów Europy. Edmund de Waal odmalowuje losy swojej rodziny bez ckliwości. Śledząc drogę, którą przebyły japońskie figurki, snuje opowieść o rozkwicie, świetności i upadku.

Okres PRL znam głównie z lekcji historii w szkole czy rodzinnych opowieści. Urodziłam się już w czasach, gdy ten czas chylił się ku upadkowi. Dlatego też chętnie sięgnęłam po książkę "Knebel Cenzura PRL-u".

Czytaj więcej...

Zgodnie z teorią „długiego ogona”, sformułowaną przez Chrisa Andersona, sprzedaż generowana przez dużą liczbę produktów niszowych stanowi większy rynek niż całkowita sprzedaż bestsellerów. Czyli sprzedaż publikacji poświęconych np. Cyganom powinna przewyższyć sprzedaż bestsellerów Empiku. Z ekonomicznego punktu widzenia formuła ta niestety nie sprawdza się najlepiej. Z punktu widzenia wartości kulturowej – jest niepodważalna.