W wydanym w 1967 roku „Pensjonacie Miramar” Nadżib Mahfuz wykorzystuje intrygę kryminalną jako pretekst do wypowiedzi zanurzonej w aktualnej wówczas problematyce społeczno-politycznej. Obraz Egiptu w dobie wielkich przemian wykracza jednak poza doraźną publicystykę. Mahfuz próbuje wadzić się z tematami najistotniejszymi.

Po ubiegłorocznej premierze „Stryjeńskiej” pióra Angeliki Kuźniak, fanom tej niezwykłej postaci dwudziestolecia międzywojennego sprawiono kolejny prezent: wydane zostały (ponownie) prywatne zapiski malarki, stanowiące zbiór pod tytułem „Chleb prawie że powszedni. Kronika jednego życia”.

Czytaj więcej...

Według Vilikovskiego Środkowoeuropejczyk jest skazany na melancholię, samotność, ciągłe zawieszenie między teraźniejszością i przeszłością oraz prawdą i mitem. Ale też na śmiech, który pozwala w tym wszystkim przetrwać.

Opowieść o informatyce i komputerach nie dla wszystkich brzmi zachęcająco. Ale książka Piotra Lipińskiego to świetny reportaż historyczny poświęcony niezwykłemu umysłowi, który nie dał się zniewolić upadlającemu systemowi. Bohater „Geniusza i świń” nie wzbudza dziś kontrowersji tylko dlatego, że komuniści skazali go na zapomnienie.

Pięćdziesiąt lat po Steinbecku holenderski historyk i dziennikarz wybiera się w podróż jego śladami po Stanach Zjednoczonych i, w przeciwieństwie do noblisty, imponuje warsztatem reportera. Czytając Geerta Maka warto inaczej spojrzeć na „spór” między literaturą faktu a literaturą piękną.