Antologia poezji samizdatowej w wyborze i przekładzie Jerzego Czecha to w istocie przegląd najważniejszych zjawisk poetyckich w powojennej historii literatury radzieckiej i rosyjskiej. Żaden z szesnastu autorów, poza Josifem Brodskim, nie jest u nas szerzej znany.

„Wolność jest w odwrocie”. Na pierwszy rzut oka brzmi to absurdalnie. Wolności mamy przecież pod dostatkiem, a nawet w nadmiarze, i nieustannie przesuwamy jej granice. Jednak jeśli powrócimy do źródeł, definiując pojęcia i wartości zgodnie z tym, co wynika z ich tradycji i etymologii, teza Ryszarda Legutki okaże się jak najbardziej uzasadniona.

Korespondencja Hartwig i Międzyrzeckiego z Turowiczami to rzecz sympatyczna, choć nie ukrywam, że liczyłem na jakieś gorące plotki sprzed pół wieku, wielkie skandale literackie, towarzyskie i obyczajowe. Stąd po tej – niewątpliwie przyjemnej – lekturze pozostał pewien niedosyt.

Książka Emily Brontë, jednej z trzech sióstr-pisarek wychowujących się na plebanii w Haworth, ujrzała światło dzienne w 1847 roku. Od tego czasu rozbudza wyobraźnię kolejnych pokoleń i nic nie wskazuje na to, by miała przestać przyciągać.

Hannah Arendt postawiła sobie za cel demitologizację Rahel Varnhagen. Zamiast zbliżyć się do prawdy, stworzyła jednak własny mit na temat jednej z najciekawszych kobiet doby romantyzmu.