„Głupota jest czymś niezachwianym: cokolwiek ją zaatakuje, musi się o nią rozbić” – pisał Gustave Flaubert. Ale cóż takiego uczynili Ci głupcy, Flaubercie? Czy nazbyt psuli krajobraz Normandii? Czy próbowali sforsować mury Twej fortecy taranem komunałów? A może chodzi o to, że plenią się jak króliki, gdy Tobie podobnych jest coraz mniej. Tak czy owak, idioci musieli Ci zajść za skórę. Inaczej nigdy nie stworzyłbyś Bouvarda i Pecucheta, i nie wysłałbyś ich na wycieczkę po historii ludzkiej głupoty.

„Miłość z kamienia” jest dogłębnym studium cierpienia i strachu. Strachu, który naznaczył życie Grażyny Jagielskiej i wpłynął ostatecznie również na życie jej męża. To tekst o tym, jak zdradzieckie i chorobotwórcze mogą być poświęcenie i miłość. Przejmująca, niemal ekshibicjonistyczna rzecz, a przy tym: kameralna, szalenie ważna książka.

Jean Genet, obok Prousta, Celine’a i Pereca, należy do największych rewolucjonistów w dwudziestowiecznej francuskiej prozie. Jego wczesne utwory, jak „Dziennik Złodzieja” czy „Matka Boska Kwietna” na stałe weszły do kanonu światowej literatury i do dziś czyta się je z wypiekami na twarzy. Tego samego nie da się niestety powiedzieć o „Zakochanym jeńcu”.

Kobiety także rysują komiksy – taką informację niesie ta antologia silnie do niedawna zmaskulinizowanemu środowisku komiksowemu. Czy robią to dobrze? Jak to bywa i z mężczyznami – różnie.

„Czas poza czasem” z 1959 r. to jedna z wcześniejszych powieści Philipa K. Dicka. Stykamy się tutaj z charakterystycznym dla pisarza przedstawieniem rzeczywistości, która szybko przestaje być taką, jaką się nam jawi na pierwszy rzut oka. Jednak w porównaniu z wieloma późniejszymi utworami autora „Ubika” do końca stoimy na stosunkowo pewnym gruncie.