Co jest bardziej przerażające – samotna śmierć czy życie w samotności? Wokół tematu opuszczenia i odosobnienia krąży fabuła powieści Jorna Liera Horsta pt. „Jaskiniowiec”. Jednak samotność to nie wszystko – jest jeszcze seryjny morderca, czający się za jej maską…

W zeszłym roku obchodziła osiemdziesiąte urodziny. Jej prawdziwe nazwisko brzmi Scicolone, a otrzymała je po ojcu, który robił wszystko, żeby jego dwie nieślubne córki go znienawidziły. W autobiografii „Wczoraj, dziś i jutro”, Sofia gorzko wspomina, jak zimno była przyjmowana wraz z matką w domu własnego ojca, jak złośliwie donosił na własne dzieci na policję i jak oddała mu zarobiony milion lirów, za uznanie siostry Marii i przyznanie jej nazwiska Scicolone.

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki to mistrz poetyckiego powtórzenia, obsesyjnego krążenia wokół tych samych tematów i fraz. Technikę tę stosuje z zabójczą konsekwencją właściwie już od pierwszego tomu. Nie inaczej jest w przypadku najnowszej książki poety, zatytułowanej „Kochanka Norwida”.

Igor Ostachowicz, autor dobrej „Nocy żywych Żydów” w „Zielonej Wyspie” ponosi klęskę. Zamiast thrillera dostajemy, niezamierzenie raczej, opowieść o pustce duchowej współczesnego człowieka i atrofii uczuć.

Parafrazując tytuł znanego filmu Andrzeja Barańskiego, ta książka to wiele osób, wielki czas.