Napisałem kiedyś krótkie opowiadanie o wyścigu na monocyklach. Narrator ze swym stryjem gnali do mety po dwóch prostych równoległych. Impreza kończyła się ciężkim poturbowaniem obydwu zawodników, ponieważ zapomnieli, że proste równoległe przecinają się w nieskończoności. Doszło więc do zderzenia rozpędzonych pojazdów.

W 1948 roku z obawy przed cenzurą Géza Ottlik odebrał „Szkołę na granicy” wydawcy. Książka ukazała się dopiero jedenaście lat później i od tego czasu cieszyła się na Węgrzech statusem pozycji kultowej, z której młodzi pisarze czerpali jak z podręcznika. Na półki księgarń właśnie trafiło trzecie polskie wydanie z bardzo ciekawym posłowiem Pétera Esterházyego.

Na naszych oczach rozgrywa się właśnie triumfalny powrót legendy Leopolda Tyrmanda. Po wznowieniach jego książek, „Amerykański romansie” Agaty Tuszyńskiej, ogłoszeniu Tyrmanda duchowym ojcem polskiej młodej prawicy, przyszedł czas na opowieść jego syna.

„Zimowa opowieść” pojawia się w Polsce ze sporym poślizgiem. W Stanach Zjednoczonych została wydana w 1983 roku i jest już powieścią kultową. Pierwsze polskie wydanie zawdzięczamy zapewne filmowi, który powstał na jej podstawie. Niezależnie od przyczyny tłumaczenia, jest się z czego cieszyć.

Dzwinka Matijasz napisała książkę zaskakującą, wymykającą się wszelkim próbom klasyfikacji, będącą prawdziwym wyzwaniem dla czytelnika. Jest w jej prozie trudna do uchwycenia tajemnica, w opisanych przez nią codziennych, drobnych wydarzeniach kryją się piękno i przejmujący smutek.