Anna Borisowa wcale nie jest alter ego Borisa Akunina. Anna Borisowa i Boris Akunin to yin i yang jednego autora, który zaprezentował właśnie swoje subtelniejsze, filozoficzne oblicze. "Pory roku" to powieść nieoczywista i w kontekście dotychczasowego dorobku pisarza zaskakująca, a jednocześnie eksponująca wszystkie jego literackie atuty.

Nożyczki Herty Müller wycinają z gazet poezję, która urzeka przede wszystkim niebanalną formą literackiej kartki pocztowej. Noblistka uwielbia bawić się słowami i zestawiać je w niespotykane kombinacje, jak „niebo z miąższu melona” czy zaskakujące wyznanie „chętnie byłabym pianą na wargach klarnetu”. To tylko próbka literackiej wrażliwość i kunsztu językowego autorki.

Wszystko zaczyna się od sceny zupełnie banalnej. Marc postanawia zgolić wąsy, które nosił od wielu lat. Od zwykłego epizodu zmierzamy ku tragedii. Perfidna gra, sen, halucynacje, choroba psychiczna czy może spisek żony i kochanka?

Trudno o lepszą lekturę na deszczowe wakacje niż romans. Zwłaszcza taki, którego akcja rozgrywa się w gorącej i egzotycznej Gwatemali. Zamiast rozrywkowego wieczoru z popcornem i sezonem ulubionego serialu, postanowiłam przeczytać książkę z półki „dla przyjemności”. Trafiło na „Severinę” Rodriga Reya Rosy – pierwszą przełożoną na język polski powieść gwatemalskiego autora.

Diane Keaton to aktorka, która swoim bezpretensjonalnym wdziękiem potrafi zjednać sobie sympatię każdego chyba widza. W książce „Wciąż od nowa” Keaton rozlicza się ze sobą, ze swoimi dokonaniami i, przede wszystkim, ze swoją matką.