Jaki efekt mogą dziś wywrzeć treści powszechnie uznawane za gorszące przez nasze praprababki? Czy płomienne rumieńce mogą jeszcze pojawić się na twarzy odbiorcy skandalicznej i obrazoburczej „Oczarowanej”, której autor – teoretyk dandyzmu i prekursor dekadentyzmu – w połowie wieku XIX swoją mroczną, często ocierającą się o fantastykę literaturą podważał utarte schematy społeczne i religijne, zapracowując na miano ekscentryka i obrazoburcy?

Powiedzenie „nie oceniaj książki po okładce” w przypadku najnowszej książki Anne Rice, autorki „Wywiadu z wampirem”, okazuje się niezwykle trafne. Specjaliści od marketingu umieścili tutaj hasła, które mają wpłynąć na naszą podświadomość i sprawić, że sięgniemy po powieść amerykańskiej pisarki. Ale co tak naprawdę kryje się w "Darze wilka"? Niewiele ponad dar grafomanii i kilka ukradzionych pomysłów.

Jeżeli ktoś czyta prawie każdy kawałek zadrukowanego papieru, omiata wzrokiem – z mniejszym czy większym zainteresowaniem – wszelkie napisy w przestrzeni publicznej i każdy taki kontakt pozostawia w nim ślad, to „Młodszy księgowy” będzie na pewno książką dla niego.

Andrzej Muszyński ma dwadzieścia dziewięć lat – cztery więcej niż ja. Nie wydaje się to sporą różnicą. A jednak w czasie, w którym mnie udało się jeden jedyny raz opuścić Europę, Muszyński jak burza przeleciał przez trzy czwarte świata, zapuszczając się w takie rejony, jak pustynia Atacama czy dziewicza gabońska puszcza. Coś tu jest diablo nie tak. No, może poza tym, że dzięki temu powstało znakomite „Południe”.

Paul Russell w niby-biograficznej powieści wskrzesza postać młodszego brata Vladimira Nabokova. Postać, o której autor „Lolity” pisał, że pozostała jedynie cieniem w tle jego najbarwniejszych wspomnień. Książka Russella raczej tego nie zmieni.