Katie to zwykła dziewczyna. Lubi rysować i czytać książki. Jeździ na rolkach i ćwiczy balet. I jak każda dziewczyna, dojrzewa. Zaczyna się sobie przyglądać, porównywać z koleżankami i zastanawiać nad swoim ciałem. Przez to Katie będzie się zmagać z depresją i anoreksją przez następne kilkanaście lat. „Lżejsza od swojego cienia” to...

„Omen” z 1976 roku w reżyserii Richarda Donnera to film kultowy. I jako taki nie potrzebuje żadnych rekomendacji i zachęt do obejrzenia go. Obraz Donnera stał się legendą, która nie gaśnie nawet mimo upływu lat. Wraz z „Dzieckiem Rosemary” Romana Polańskiego stał się topowym horrorem wykorzystującym motywy satanistyczne i postać dziecięcego Antychrysta. Oba filmy do dzisiaj stanowią inspirację dla innych twórców (widać to doskonale chociażby na przykładzie najnowszego sezonu „American Horror Story: Apocalypse” czy grze „Lucius”). Ale czy „Omen” w wersji książkowej wypada tak samo dobrze jak film?

Czytanie nowego Kinga jest dla czytelnika aktem szkodliwym, bo wywołującym uporczywe, niezbyte poczucie niewystarczalności i niebytu. To, co pisarz prezentuje nam w „Uniesieniu”, to zaledwie słaby konspekt jednej z kolejnych monumentalnych, typowych dla Kinga powieści, na którą brakło albo pomysłu, albo zapału.

Wydana przed kilkoma tygodniami monografia Tadeusza Kantora autorstwa znanego teatrologa, a zarazem wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie jest niezwykle przemyślanym dziełem. Zdawać by się mogło iż na temat tego znanego na całym świecie artysty/malarza/reżysera/geniusza powstało już sporo opracowań, niemniej jednak książka Pleśniarowicza jest ze wszech miar godna polecenia. Czytelnik zostaje wciągnięty...

Wydawnictwo Vesper, znane miłośnikom literatury grozy z publikacji takich jak „Upiorna opowieść” Petera Strauba, „Muzeum dusz czyśćcowych” Stefana Grabińskiego oraz zbiorów opowiadań Edgara Allana Poe czy H. P. Lovecrafta, kolejny raz rozpieszcza fanów horrorów i wydaje w Polsce niebanalną historię z dreszczykiem - „Ostanie dni Jacka Sparksa” Jasona Arnoppa. Nie jest to tym razem klasyczna powieść grozy a współczesne ghost story przywodzące na myśl filmy found footage czy klimatyczne horrory klasy B (w najlepszym znaczeniu tego słowa).