Torgny Lindgren jest uznawany przez krytyków za jedną z największych indywidualności literackich w Europie. Jego „Miód trzmieli”, pierwsza część trylogii „Łaska nie zna prawa”, pokazuje, że warto wyjść poza dominujący nurt powieści kryminalnych i poznać współczesną skandynawską literaturę piękną.

Graham Masterton znany jest przede wszystkim z krwawych i przepełnionych erotyką powieści grozy, którymi od lat zachwyca miłośników horrorów. Jak się jednak okazuje – nie zawsze próbuje przestraszyć czytelnika – niekiedy pragnie wzbudzić w nim emocje zupełnie innego rodzaju.

Epickie fantasy kojarzone jest najczęściej z opasłymi tomami, w których pisarze – z wielkim rozmachem – opiewają dzieje bohaterów wyruszających w długą podróż i zmagających się z potworami nie z tego świata. Tymczasem twórcy antologii „Epopeja” udowadniają, że epickość nie jest kwestią objętości, lecz literackiego kunsztu.

To fantastyczna opowieść dla trzylatków humorzastych i tych uporządkowanych, gagatków i grzecznych. Główne bohaterki – Tola i Benia – to sąsiadki z podmiejskiego osiedla, które bawią się razem w przetaczanie kamienia, obserwowanie wyskakujących spod niego robaków, wycinanie i klejenie postaci z papieru.

Lucyna Beata Niedźwiedzińska, mała misia, przyprowadza do domu chłopczyka o imieniu Piskacz, który staje się jej najdroższym zwierzątkiem domowym. Razem się bawią, wspólnie śpią i jedzą, Piskacz jednak ma radykalny kłopot z załatwianiem się do kuwety, niszczy meble i nie potrafi zachowywać się przy gościach.