Trudno przewidzieć efekty współpracy dwóch pisarzy. „Długa ziemia” mogła stać się wielkim sukcesem albo kompletną porażką. Pratchettowi i Baxterowi, szczęśliwie dla czytelników, udało się stworzyć rzecz na wysokim poziomie.

Na temat „natury” Adolfa Hitlera spekuluje się od dziesięcioleci. Przebadane zostały chyba wszystkie aspekty życia dyktatora. Dyskutowano o jego inspiracjach artystycznych i politycznych, relacjach z kobietami, domniemanym homoseksualizmie, a nawet upodobaniach kulinarnych. Jednak dla Brigitte Hamann kluczowe stało się pytanie o to, jakie środowisko wydało na świat człowieka człowieka odpowiedzialnego za śmierć milionów ludzi.

Wydaje się, że o Rosji można pisać w nieskończoność i zawsze będą to dosyć ponure opowieści. Nieważne, jaki rejon weźmiemy pod lupę, wszędzie znajdziemy to samo – smutek, strach, beznadzieję i komunizm, który jakoś nie chce się skończyć. Książka Igora Miecika nie odbiega od obrazu Rosji, który dobrze znamy.