Roland Topor cieszy się opinią spadkobiercy idei surrealistycznych. Był w końcu przyjacielem André Bretona. „Chimeryczny lokator“, rozsławiony adaptację filmową Romana Polańskiego, to jego najbardziej znane dzieło.

Podobno nie należy oceniać książki po okładce, jednak w przypadku tomiku „Wystarczy” nie można się od tego powstrzymać. Przywodzi ona na myśl pamiątkowe rupiecie lub może książkę o szydełkowaniu, czyli coś, co Wisława Szymborska mogłaby opisać w swoich „Lekturach nadobowiązkowych”. Jest chłodna, elegancka i prosta – zupełnie jak wiersze poetki.

Z książkami takimi jak „Poza światłem” Wojciecha Kuczoka jest pewien problem. Niby to są zapiski podróżne (w głąb ziemi i po jej powierzchni), ale w gruncie rzeczy to klasyczna silva rerum.

Okładka „Krótkiej historii geniuszy” zawiera w sobie przynajmniej dwa przekłamania. Po pierwsze jej autorem nie jest Bill Bryson, co zdaje się sugerować jego wyróżnione nazwisko. Jest to zbiór esejów wielu autorów podejmujących różne zagadnienia z zakresu historii nauk ścisłych. Po drugie natomiast nie jest to książka o geniuszach. A właściwie nie w całości o nich.

Andrea Gillies wraz z mężem, dziećmi i teściami wprowadza się do dużego wiktoriańskiego domu na północy Szkocji. Dla nich wszystkich ma to być nowy początek, kolejny etap, a jedną z jego głównych składowych jest opieka nad cierpiącą na demencję Nancy – teściową Andrei. Jednak rozwój wydarzeń rozmija się wyraźnie z wcześniejszym ich wyobrażeniem, a czas ten okazuje się najtrudniejszym w życiu całej rodziny. „Opiekunka. Życie z Nancy. Podróż w świat alzheimera” jest zapisem tych doświadczeń.