Nie jest łatwo pisać o tej książce. I tak wszystko może wydać się zbyt banalne, albo w drugą stronę – patetyczne. "Dźwięki kolorów" każdy może odczytać na swój sposób. Znaleźć jakieś zaczepienie w życiu i odnieść do własnych doświadczeń, miłych chwil i nieszczęść, do tego, co było i co dopiero będzie.

„Pod ziemią, pod wodą” to kolejna książka Mizielińskich, która nie mieści się na półce. Choć w gruncie rzeczy nie ma potrzeby jej tam odstawiać, bo wciąż ją czytamy i prędko nie skończymy. Podobnie jak w „Mapach” autorzy zrobili wszystko, żeby lektura trwała długo i, co więcej, dostarczała frajdy nie tylko latorośli, ale i rodzicom.

„Sprawa Colliniego” odbiła się w Niemczech równie głośnym echem, co „Lektor” Bernharda Schlinka. Sięgnęłam po debiutancką powieść Ferdinanda von Schiracha, nic nie wiedząc o jej autorze, prócz tego, że z wykształcenia jest prawnikiem i że wcześniej opublikował już dwa tomy opowiadań. „Lektor” Schlinka to rzecz znakomita, więc nastawiłam się na ucztę wysokich lotów. Niestety, „Sprawa Colliniego” rozczarowuje.

„Osama” Laviego Tidhara, utwór nagrodzony w zeszłym roku World Fantasy Award za najlepszą powieść, doczekał się mnóstwa komentarzy i świetnych recenzji. Trudno się dziwić: w końcu znajdziemy tu i nośny temat, i niecodzienną konwencję, i poruszające autobiografizmy (jak wspomina polski wydawca, autor wraz z żoną o mały włos uniknął śmierci w zamachach londyńskim w 2005 r. i na Synaju w 2004 r.). Już sam tytuł wywołuje emocje — po tym, co w minionych latach serwowały nam media, równie dobrze można zatytułować książkę „Lucyfer” czy „Asmodeusz”.

Powiedzenie „nie oceniaj książki po okładce” w przypadku najnowszej książki Anne Rice, autorki „Wywiadu z wampirem”, okazuje się niezwykle trafne. Specjaliści od marketingu umieścili tutaj hasła, które mają wpłynąć na naszą podświadomość i sprawić, że sięgniemy po powieść amerykańskiej pisarki. Ale co tak naprawdę kryje się w "Darze wilka"? Niewiele ponad dar grafomanii i kilka ukradzionych pomysłów.